ﻣﮕـــــــﺮ ﭼﻘـــﺪﺭ ﻋـُـــﻤﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ

ﮐﻪ ﺩﯾــــــــﻮﺍﻧﻪ ﯼ ﻫـــــــﻢ ﻧﺒــــــــﺎﺷﯿــــﻢ . .

می بینی دختر باران

روزها گذشت

ومن قسم خورده ی ماه وشب های بی کسی

که رویم را از هر چه واژه بود گردانده بودم

این فاصله ها که بین ما بسیارند

از بودن ما کنار هم بیزارند

یک روز برای دیدنت می آیم

اما اگر این فاصله ها بگذارند

تو که در فکر منی مرگ مرا سر برسان

انتظار همه را نیز به آخر برسان

همه پرورده‌ی مهرند و من آزرده‌ی قهر

خیر در کار جهان نیست، تو هم شر برسان

لاله در باغ تو رویید و شقایق پژمرد

به جگرسوختگان داغ برابر برسان

مَردم از ماتم من شاد و من از غم خشنود

شادمانم کن و اندوه مکرر برسان

مرگ یا خواب؟! چقدر این دو برادر دورند

مژده‌ی وصل برادر به برادر برسان

خدا رحمتش کنه